monumenta.ch > Lucanus > sectio 603 > sectio 250 > 9 > sectio 687 > sectio 579 > bnfNAL1615.98 > 10 > sectio 9 > XI. DE NATVRA MARIS MORTVI. > sectio 147 > sectio 734 > sectio 233 > bmv343.231 > sectio 128 > bnf10314.132 > sectio 55 > sectio 590 > sectio 360 > sectio 527 > sectio 262 > 8 > bnf10315.17 > sectio 546 > uldLIP7.248 > sectio 54 > sectio 223 > sectio 225 > 15 > sectio 593 > 15 > 2 > sectio 295 > habCod.Guelf.41.1Aug.2°.36 > bnf8041.33 > sectio 582 > habCod.Guelf.41.1Aug.2°.32 > bnf6795.140 > uldLIP7.238 > csg864.152 > bavPal.lat.1684.14 > 22 > sectio 375 > bmv343.228 > sectio 183 > 51 > sectio 261 > csg864.162 > sectio 77 > sectio 496 > uldLIP7.232 > sectio 515 > bavPal.lat.1683.21 > sectio 373 > sectio 3

Wortauswahl für das Suchen

Melden Sie einen Fehler in dieser Sectio
Beda Venerabilis, De Temporum Ratione, 29, 3
Unde fit ut quia luna in duobus suis mensibus, id est, diebus LIX, quinquagies et septies terrae orbem circuit, aestus Oceani per tempus idem geminato hoc numero, id est, CXIIII vicibus, exundet ad superiora, et tot aeque vicibus suum relabatur in alveum, quia luna in XXIX diebus vicies octies terrae ambitum lustrat, et in XII horis quae ad naturalis usque mensis plenitudinem supersunt dimidium terrae circuit orbem, ut quae, verbi gratia, praeterito mense super terram meridie, nunc media nocte sub terra solem accendenda consequatur, per tantumdem temporis geminatis aestus sui vicibus, quinquagies septies. Maria alta tumescant, Obicibus ruptis, rursusque in seipsa residunt.